သီချင်းတွေကို အဖေနဲ့ ဦးလေးကနေ တဆင့် အရင်ဆုံးနားထောင်ရတယ်။သူတို့ဖွင့်တာ နားထောင်ရတာကိုး။ အဖေကတော့ ခင်မောင်တိုး ၊ ထီးဆိုင် တို့ပေါ့။ နောက်တော့ ဦးလေးတွေက လေးဖြူ မျိုးကြီး အငဲ နားထောင်တော့ အကုန်လုံးနားထဲရောက်ခဲ့တယ်။ အဲ နားထဲပဲရောက်တာဗျ။ ဘာမှ ခံစားတတ်တာမဟုတ်ဘူး။ဆယ်တန်းကျတော့ အမ ဆီကနေ Avrillavigne တို့ Greenday တို့ Original Hits တို့ နားထောင်မိပြန်ရော။ ဆယ်တန်းအောင်လို့ ရန်ကုန် တက်လာတော့မှ MTV channel ကြည့်မိပြီး နိုင်ငံတကာ သီချင်းတွေ နားထဲစရောက်တာ။ အဲ့အချိန်မှာ အကြိုက်ဆုံးက Hey soul sister တို့ Slipknot ရဲ့ dead memories တို့ Your guardian Angel တို့ပဲ။ အဲ့နောက်ကျတော့ Taylor swift တို့ Katy Perry တို့ မိန်းကလေး သီချင်းတွေ နားထဲရောက်လာပြန်ရော။ နောက်တနှစ်လောက်ကြာတော့ တိုက်ခန်းစုငှားမိပြီး တောင်ကြီးက လူတွေနဲ့ နေမိပြန်တော့ A7X ကို ကြိုက်သွားပြန်ရော။ အဲ့အချိန်တုန်းက ရည်းစား ပူပူနွေးနွေးလေးက နယ်ပြန်သွားတော့ Dear God နဲ့ ဖီးလ် ခဲ့တာပေါ့။ ကြုံလို့ ပြောရဦးမယ်။ သီချင်းတွေက ဘယ်လောက်သစ်သစ် ဟောင်းဟောင်း ခံစားချက်နဲ့ ဆိုက်ဆိုင်မှ ကြိုက်မိသွားတာတွေချည်းပဲ။ Metallicaရဲ့ nothing else matters ဆိုရင် ပထမဆုံး နိုင်ငံခြားထွက်ရတဲ့အချိန်ကျမှ အသေနားထောင်ပြီး အသေဖီးလ် ပြီး အသေကြိုက်သွားတာ။ အဲ့မတိုင်ခင်တုန်းကလည်း နားထောင်ဖူးတာပဲ။ ဒါပေမယ့်မကြိုက်ခဲ့ဘူး။ ရည်စားနဲ့ ပြတ်တော့လည်း Slipknotရဲ့ snuff ကို ဂစ်တာတလုံးနဲ့ တီးပြီး အသဲကွဲတဲ့ အရသာကို ခံစားရတာ တော်တော်မိုက်တာပဲဗျ။
ကျောင်းတက်နေတုန်းက Skrillex ရဲ့ Scary Monsters and Nice Sprites ကိုနားထောင်တုန်းကဆို မင်းဘာတွေနားထောင်နေတာလဲ လို့ ပြောခံရဖူးတယ်။ ခုကျတော့ EDM culture ကြီး ရှိလာတော့ EDM မိုက်တယ် ဆိုပြီး ဖြစ်လာကြပြန်ရော။
Music ကို တံဆိပ်ကပ်တာ တော့ မကြိုက်ပြန်ဘူး။
Music ကို တံဆိပ်ကပ်တာ တော့ မကြိုက်ပြန်ဘူး။
တခါတလေကျတော့ ခင်ဝမ်း သီချင်းလေးတွေနဲ့ ဆွေးနေရတာ ကြိုက်ပြန်ရော။
ပြောချင်တာက သီချင်းနားထောင်တာ အသက်အရွယ်၊ အချိန်အခါ၊ စိတ်ခံစားချက် နဲ့ပတ်သတ်ပြီး အမြဲပြောင်းလဲနေတယ် ဆိုတာပါပဲ။
ပြောချင်တာက သီချင်းနားထောင်တာ အသက်အရွယ်၊ အချိန်အခါ၊ စိတ်ခံစားချက် နဲ့ပတ်သတ်ပြီး အမြဲပြောင်းလဲနေတယ် ဆိုတာပါပဲ။
နောက်ပြီး သီချင်းသာ နားထောင်နေတာ ကိုယ်ကြားချင်တာ ကြားရတာဗျ။ ဆိုပါတော့ သီချင်းတပုဒ်နားထောင်တယ်ပေါ့။ နားထောင်နေတာ အရင်ဆုံး သီချင်းကို ကြားရတယ်ပေါ့။ နောက် တလ လောက် နေတော့ အဲ့သီချင်းကိုပဲ ပြန်နားထောင်ဖြစ်တယ်။ အဲ့အခါကျတော့ ဂစ်တာသံပဲ ကြားရတော့တယ်။ နောက် တနှစ်လောက်နေလို့ ပြန်နားထောင်ရင် ဒရမ် ရိုက်သံပဲ ကြားရတော့တယ်။ အဲ့သလိုပေါ့။ ကိုယ့်ရဲ့ မုဒ်အပေါ်မူတည်ပြီး သီချင်းက ကြားချင်တာ ကြားနေတာမျိုးဗျ။
ကျွန်တော် သီချင်းအသစ်တပုဒ် နားထောင်တယ်ပေါ့။ အဲ့တပုဒ်တည်းကိုပဲ တပါတ်လောက် နားထောင်တယ်။ တခါတလေလည်း တလ လုံး နားထောင်ဖြစ်တယ်။ တခါတလေကျတော့လည်း နောက်ထပ် နားထောင်စရာ သီချင်း အသစ်မတွေ့မချင်း နားထောင်တယ်။ လူ့စိတ်က မျောက်စိတ် ဆိုတာ တကယ်အမှန်ပဲဗျ။
သီချင်းတပုဒ်ရဲ့ ပေါက်ရောက် မှု့က ဘာနဲ့တိုင်းလဲတော့ မသိဘူး။ (နှိမ်ပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော်) ဘန်နီဖြိုး သီချင်းတွေ ပေါက်တယ်ပေါ့။ ဘယ်နေရာသွားသွား ဘန်နီဖြိုး သီချင်းပဲ ဖွင့်တဲ့ခေတ် ရှိခဲ့တယ်။ အဲ့တာ အလွန်ဆုံးခံ တနှစ်ပေါ့။တနှစ် ကျော် ရင် ဘယ်သူမှ မဖွင့်ကြတော့ဘူး။ နားလည်း မထောင်ကြတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ခင်ဝမ်း တို့ စိုင်းထီးစိုင် တို့ လေးဖြူ မျိုးကြီး အငဲ တို့ သီချင်းတွေကျ ဘယ်အချိန် ထဖွင့်ဖွင့် မရိုးဘူး။ ကျွန်တော် ထင်တာတော့ creation လုပ်တဲ့အချိန်မှာ အားစိုက်ထုတ်မှု့ ကွာလို့ အဲ့လိုဖြစ်တယ် ထင်တာပဲ။
Comments
Post a Comment