My Blog, My Memo & Myanmars` Unicode

ယူနီကုဒ်လို့ ပြောလိုက်ရင် ယူနီကုဒ်ဆိုတဲ့ နံမည်စိမ်းစိမ်းကြီးကို ဘာမှန်းမသိပဲ ဘာလို့သုံးခိုင်းနေတာလဲ၊ တို့ဘာသာတို့ အခုလည်း အင်တာနက်ပေါ်မှာ စာရိုက်လို့ရတယ် ဖတ်လို့ရတယ်လေ၊ အလကားအလုပ်ရှုပ်လို့ကွာလို့ ဆိုကြပါတယ်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ ယူနီကုဒ်အကြောင်း မပြောခင်မှာ စကားဦးအနေနဲ့ ဒစ်ဂျစ်တယ်မြန်မာစာ အကြောင်း အရင်ပြောပါရစေ။ ပုံနှိပ်လုပ်ငန်းများမှာ ခဲစာလုံးနဲ့ ပုံနှိပ်တဲ့ခေတ်ကနေ ကွန်ပျူတာနဲ့ စာစီစာရိုက် ပုံနှိပ်ခြင်းကို ဒစ်ဂျစ်တယ် မြန်မာစာ ခေတ်ဦးလို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။ ကွန်ပျူတာဆိုတာကြီးက ဘာသာစကားတွေကိုမသိပါဘူး။ သူ့အနေနဲ့ အက္ခရာစာလုံးတစ်လုံးကို နံပါတ်တစ်ခု အဖြစ်သတ်မှတ်ပြီး သိမ်းတယ် ပြန်ထုတ်ပေးပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ကာလက ကွန်ပျူတာများရဲ့ စွမ်းဆောင်ရည်မှာ အကန့်အသတ်များရှိတဲ့အတွက် မြန်မာစာလုံး များကို အင်္ဂလိပ်အက္ခရာများနဲ့ညီမျှတဲ့ နံပါတ်များနဲ့ သိမ်းဆည်းခဲ့ကြရပါတယ်။ အဲဒီနည်းနဲ့ ကွန်ပျူတာမှာ ရေးသားနိုင်တဲ့ မြန်မာဖောင့်များကို အက်စ်ကီးဖောင့်( ASCII Font) လို့ခေါ်ကြပြီး မြစေတီ၊ ရွှေ၊ ဝင်းမြန်မာ စသဖြင့် ဖောင့်မျိုးစုံထွက်ပေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ လက်နှိပ်စက်အစား ကွန်ပျူတာ စာစီစာရိုက်စနစ် ဖွံ့ဖြိုးလာပြီး ခဲစာလုံးပုံနှိပ်စနစ်ကို အစားထ

Pyidaungsu-2.1 ဟာ rendering engine အမြင့်တွေနဲ့တွဲပြီး အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ Word မှာစာရိုက်ရင် Complex Script feature ကို သတ်မှတ်ပေးစရာမလိုဘဲ အသုံးပြုလို့ရပါတယ်။ rendering engine အနိမ့်တွေနဲ့တွဲလုပ်တဲ့ Myanmar3, Pyidaungsu-1.5 ဖောင့်တွေက Word မှာစာရိုက်ရင်  Complex Script feature သတ်မှတ်ပေးမှ သုံးလို့ရပါတယ်။ အခုဖြစ်တဲ့ပုံစံက rendering engine ကမှားတဲ့အပိုင်းပါ။ အကယ်၍ Myanmar3 လိုမျိုးအမှားပြစေဖို့ဆိုရင် Pyidaungsu-1.5 ကိုသုံးလို့ရပါတယ်။ http://www.unicode.today/fonts/